Hoe een wiskundeprofessor vals speelde met roulette

calendar icon

 Als je toch van plan bent om vals te spelen, doe het dan op een slimme manier. Zoals bijvoorbeeld een wiskundeprofessor van Oxford die in de jaren zeventig zijn slag sloeg. Doyne Farmer gebruikte werelds eerste drgraagbare computer bij de roulette ‘fraude’. In die tijd studeerde hij nog en wist hij zijn winkansen aanzienlijk te veroten.

Vergelijkbare techniek

Twee andere onderzoekers, Michael Small en Michael Tse, publiceerden een rapport over een methode om voordeel te behalen met roulette. Die techniek lijkt veel op die van Farmer. Om die reden besloot de wiskundeprofessor in een interview open kaart te spelen.

Lastig te voorspellen

Small en Tse verdelen roulette in twee onderdelen:

  • Wat er gebeurt als het rouletteballetje ronddraait en dan op een nummer valt, wat goed voorspelbaar is.
  • Wat er gebeurt als het rouletteballetje begint rond te stuiteren, wat enigszins chaotisch en lastig te voorspellen is.

Omdat het eerste deel goed te voorspellen is, berekende het tweetal wanneer het balletje begon te stuiteren. Daardoor konden ze redelijk goed voorspellen op welk deel het balletje zou landen.

Voordeel van 18%

De twee onderzoekers maakten gebruikt van een telapparaat, vergelijkbaar met die van Farmer. Daardoor konden ze dertien van de tweeëntwintig keer voorspellen op welke helft van het wiel de bal zou vallen. Bij Europees Roulette heeft de bank een voordeel van 2.7% en dankzij het model van Small en Tse veranderde dat in een voordeel van 18% voor de speler. Daarna bevestigden ze hun model met nog eens 700 proefdraaien.

Niet meer toepasbaar

Farmer maakte gebruik van een methode gebaseerd op luchtweerstand, terwijl die van Small en Tse was gebaseerd op rolweerstand. Beide methodes zijn tegenwoordig niet meer te gebruiken. Casino’s zijn bekend met de techniek en sluiten roulettetafels tijdig zodat valsspelers niet genoeg tijd hebben voor hun berekeningen.

Scroll naar boven